очень хорошо
хорошо
неплохо
хорошо
Фільм выконвае асветніцкія функцыі для шырокай грамадскасці,тым больш,што патрапіць у пячору Шове наведальнікам немагчыма.Дзякуючы 3д, прагулка па пячоры робіцца больш рэалістычнай,а выявы стражытнага мастацтва выглядаюць больш яскравымі. Выкарыстоўванне 3д мае намер наблізіць да разумення і выяўлення творчай задумы далекіх продкаў,якія выкарастоўвалі няроўнасць сцен у сваіх палотнах і надавалі сваім выявам пачуццё руху.
Але ў мяне ўзнікла пытанне:наколькі доўга захаваецца гэтая копія(ў выглядзе фільма) ў культурніцкім следе?Ці пра існуе гэты запіс хаця б тысячагоддзі?Мастацкім выявам у пячоры Шове пашанцавала,што абрынулыся скала і ,зачыніўшы пячору, стварыла ўмовы для захавання гэтага культурніцкага адбітка на дзесяткі тясячагоддзяў.
очень хорошо
Ад фільма "Бруклін" вее літаратурным водарам.І абдзьмувае лагодным ветрыкам.Так добра паказана гэта нябачная жыццёвая хваля,якая нясе чалавечыя душы па гэтаму свету.Што каштоўна,тут змаглі цікава,без паталогій,адлюстраваць звычайнае жыццё.Таму, як у кіно лягчэй паказаць нейкую паталогію, і глядач хутчэй падцягнецца.
P.S.Дзякуй мінскаму кінапракату,што далі магчымасць акунуцца ў атмасферу гэтага фільма ў арыгінальнай агучцы.
хорошо
очень хорошо
неплохо
отлично
очень хорошо
Ужо з прадмовы да фільма можна ўбачыць які зроблены контраст: падарожжа з манаскага замкнёнага каталіцтва да адчыненнага ўсяму свету будызму ў Гімалаі. У звычайнага свецкага чалавека вочы шырока адчынюцца,калі адразу ў Гімалаі патрапіць.А тут сястра Ганна -галоўная гераіня,якая прысвяціла сябе манаству,дзе знішчаецца асабістасць і іншадумства. Вымушаная застацца сам насам з сабой і, з незнаёмымі светам і ўмовамі без дачынення да сваіх службовых спраў, у сястры Ганны пачынаецца прабуджэнне. Гэта прабуджэнне менавіта сябе,пазнанне сваёй чалавечнасці праз новыя для яе ўмовы,праз сустрэчу з новымі для яе людзьмі.
Дарэчы,спадабаліся тры дыялога сястры Ганны: з вандроўніцай,музыкай і фатографам.
На шляху атаясамлівання галоўнай гераіні са звычайным чалавекам,рэжысер,на мой погляд,трошкі злаўжывае некалькімі кадрамі(напрыклад,у прыбіральні).Яшчэ выклікае сумнеў адзінокая начоўка сястры Ганны ў гарах.І не тым,што там адбываецца,а тым што там ноччу вельмі халодна,і я не ўяўляю як вось так можна пераночыць.
І вось цікавы вынік, на фоне гэтага кантраста. Чалавек знайшоў там, дзе не шукаў,тую выснову,з якой,здаецца,ужо павінен быў прыехаць.
P.S.Здаецца,добры заклік для ўсіх і кожнага,што трэба вандраваць.Гэта дазваляе пашыраць свой мірапогляд,пазнаваць свет і сябе.Кажу як трошкі вандруючы чалавек,не прывязваючы к рэлігіознаму ў фільме(як,здаецца,і не надта прывязвае ўсё да рэлігіі і рэжысер фільма)
