AGAINST

Для меня это фильм, который затронул все эмоции, заставил переживать, плакать(это не шутка), ждать продолжения сюжета...
По эмоцинальной состовляющей очень сильное творение. В свое время очень пожалел, что не сходил на него в кинотеатр, а решил посмотреть дома - можно сказать лишился переживаний с народом. Но зато посмотрел один, сделав полноценный анализ.
Фильм - не кровавое мессиво, как пишут "критики". Это шедевр во всех смыслах. Да, сцены жестокости поражают, можно сказать убивают своей живостью. Но авторы фильма решили показать свою версию библейских событий. И я считаю у них это получилось просто потрясающе. "Страсти Христовы" - одно из лучших творений современного кинематографа!

Згаджуся з папярэднімі каментарамі: фільм геніяльны.
Адзін з самых лепшых фільмаў, што давялося паглядзець. Эмоцыі пасьля прагляду проста бурлілі - нельга было супакоіцца. Але перакананы, што такі фільм чалавек павінен глядзець адзін - здаецца так будзе яшчэ большае ўраджаньне ад прагляду і так моцнай карціны.
Хэнкс у фільме проста цудоўны. Згуляў незабыўна.
Здаецца сюжэт вельмі просты, не сьцяжаны нічым сур'езным, а на выхадзе мы маем прыклад таго, як звычайны(праўда не зусім), не вельмі разумны, але вельмі-вельмі добры чалавек дасягае ў сваім жыцьці такіх вышыняў, што іншым і не сьнілася, пры гэтым зрабіўшы шчасьлівым не аднаго чалавека. Фільм вучыць жыць, паказвае жыцьце, захоплівае з самага пачатку, калі бы бачым нашага героя яшчэ на прыпынку, прымушае перыжываць з ім усе, што мы толькі бачым: радавацца, плакаць, сьмяяцца, сумаваць - вельмі цяжка стрымаць сьлезы пад моцным ураджаньнем

Фільм проста выдатны. Для мяне(не толькі для мяне - глядзіце топ-100) адзін з лепшых фільмаў апошніх 15 гадоў.
З аднаго боку мы на самой справе маем нясьпешнае развіцьце падзей, якое, можа здацца, закалыхвае, але на самой справе гэта зусім не так: гэтая самая несьпяшанасьць і стварае такую выдатную атмасферу фільму. Такую атмасферу, прасякшы якую, ты сядзіш з нейкай дзіўнай усьмешкай на твары і назіраеш за гэтым тварэньнем. Усьмешка зьмяняецца сумам, болем і наадварот - у гэтым фільме есьць усе: радасьць, боль, воля, смага волі, расчараваньне, паражэньне і перамога. Перамога над самім сабой, бо каб вытрымаць такое, што было ў галоўных герояў, у першую чаргу трэба валодаць сабой.
Фільм прымушае шмат думаць падчас прагляду і яшчэ больш пасьля прагляду - ураджаньне і спакой пра(ы)ходзяць не адразу, а гэта і не трэба.
Для асэнсаваньня заўжды трэба больш часу, чым для прагляду - усе як у жыцьці

Кнігу не чытаў, але...
Гэта бадай што самы лепшы фільм, што я бачыў.
Скажыце, хто-небудзь адразу заўважыў, што фільм на 3 гадзіны? Паглядзеў здаецца на адным дыханьні.
Выдатная гульня акцераў, цікавы, вельмі эмацыйны сюжэт, які проста прыбівае, прымушае перажываць, не - жыць разам з героямі. Такое не можа пакінуць абыякавых. Кожны раз гляджу(а глядзеў не раз) і не магу стрымаць сьлёзы, настолькі моцна фільм уплывае на псіхіку, момантамі проста так шчыміць у сэрцы, на душы, што проста немагчыма, здаецца не вытрымаеш такіх перажываньняў.
А пасьля прагляду сядзіш і спрабуеш зрабіць што-небудзь за надыйшоў пустэчай у галаве: здаецца думак і шмат, але ўсе яны непадуладны табе: сам жа не можаш стрымаць тую буру пачуцьцяў, што выклікаў фільм.
І гэтая бура супакойваецца зусім не адразу, пакінуўшы адзнаку нейдзе там, усярэдзіне, у глыбіні

Я не ведаю. Не ведаю і не памятаю, не памятаю, калі апошні раз давялося бачыць такі моцны фільм, настолькі моцны фільм! Глядзіш фільм, перажываеш, ажна заміраеш - настолькі захапляльна, і толькі потым, потым заўважаеш, што сьлезы бягуць ручаямі і іх не спыніць як Амазонку; а ты і не спрабуеш гэта зрабіць, бо такія пачуцьці не стрымаць.
Фільм адначасова і пра людзей, і не. На прыкладзе сабакі паказана тое, што ўсім нам таксама неабходна - Вернасьць.
Падчас сэансу была надзвычай мёртвая цішыня, якая разбаўлялася толькі ўсхліпваньнямі. А пасьля сеансу ты шукаеш людзей, вочы якіх засталіся сухімі - і знаходзіш іх з вялікай цяжкасьцю альбо зусім не знаходзіш...
Калі б у мяне ніколі не было сабакі, на наступны дзень я б яго дакладна набыў

Выдатны, вельмі моцны, але ў тый жа час вельмі цяжкі фільм.
Фільм захапляе і абурае.
Адносіны ў фільме паказаны настолькі тонка і жыва, што гледзячы фільм, думаеш, што ўсе гэта адбываецца з табой, думаеш што гэта твае пачуцьці, твае эмоцыі, перажываньні. Проста думаеш, думаеш, думаеш...

Адзін з найлепшых мультфільмаў, што давялося ўбачыць. Вельмі добры, сьмешны, вяселы, аптымістычны - ён будзе карысны не толькі дзецям, але і нам, дарослым. Дзецям адпачыць, а нам яшчэ і падумаць.
Аказваецца гэта мой другі водгук на гэтую стужку.

---

Да, мульт на самой справе вельмі-вельмі добры, сьмешны і вяселы. Было шмат момантаў, калі народ ляжаў на падлозе ад сьмеху і пляскаў у далоні ад захапленьня, а ад нашай публікі такога не часта дачакаешся.
Былі сьмешныя моманты, былі сумныя - нават расплакацца можна.
Глядзець і яшчэ раз глядзець!
А вось з дзецьмі б не прапаноўваў ісьці: самі падумайце як вы потым здолееце даказаць свайму дзіцяці, што сабака вам непатрэбны? А патрабаваць яго(сабаку) дзеці абавязкова будуць: пра гэта чулася ўжо напрыканцы сеансу...

Фільм выдатны! Адзін з самых выдатных, што давялося бачыць. Фільм выклікае супярэчлівыя пачуцьці, закранае "за жывое", а вобраз галоўнага героя настолькі незвычайны, што фільм спадабаецца зусім не ўсім. А менавіта гэта і не трэба дзеля посьпеху. Фільм не для ўсіх, не для тых, каму трэба прыгожы вобраз герояў, галівудскае банальнае начыненьне. Фільм прымушае думаць, прымушае думаць пра тое, што мы робім, як робім, навошта робім...

Што тут і казаць, не ведаю. Усе і так напісана. Паглядзіце на сярэднюю адзнаку. Фільм на самой справевельмі добры, так сказаць папса, разлічаная на шматлікую аўдыторыю. З гэтым я думаю ніхто не будзе спрачацца. Але гэта папса у нейкай ступені легендарная. Не шмат людзей, якім фільм не спадабаецца. Калі ўпершыню яго ўбачыў, так проста і падмывала сесьці на цягнік\самалет\машыну і паехаць на мора(бо на тый час не ведаў, што гэта такое). Фільм прымушае думаць, але ен не цяжкі да ўспрыманьня. Наадварот пакідаецца нейкі эмацыйна пад'ем, робіцца вельмі легка, падымаецца настрой. Але ж канцоўка фільма вяртае з нябёсаў. З тых самых, да якіх мы спрабавалі дастукацца разам з героямі...

Фільм на самой справе вельмі цікавы, эмацыйны, добры, яскравы. Так і падмывае пасьля прагляду паіграць у гэткую гульню, што выдумалі дзеці, а працягнулі ўжо дарослыя.
Для тых, хто разумее, што такое каханьне, фільм будзе вельмі карысны

Дзіцячая казка, але толькі для дарослых.
Даволі жорсткі, але мяккі і добры фільм. На прыкладзе дзяцей паказан мір дарослых - жорсткі, нялюдскі, злы.
Гэта на самой справе атрымалася драма-трылер. Пасьля прагляду, некаторы час не атрымлівалася супакоіць пачуцьці - урадзіла

Ну калі б не было танцаў - гэта б быў не фільм пра Індыю.
Што тычыцца фільму, то зняты ен вельмі добра. Рэалізм нейкіх момантаў канешне вельмі ўраджвае(а "Горад Бога", па-мойму, фільм крыху іншага пляну). Паказана жыцьце звычайнага выхадцу з трушчобаў, якімі шляхамі яно можа пайсьці. Тут есьць усе адначасова: радасьць і боль, расстаньне і сустрэча, каханьне і нянавісьць, праўда і падман.
Вельмі шкадую, што не дачакаўся і не пайшоў у кінатэатр.

Фільм вельмі добры, нават выдатны. Выдатны для тых, хто разумее, што такое каханьне, для тых, хто кахаў па-сапраўднаму: усім сэрцам, без памяці, без патрабаваньняў, чыста...
Згодны з тым, што гледзячы фільм, амаль што ўвесь час твар не пакідае ўсьмешка - фільм прымушае перажываць, "дыхаць" з героямі, разумець на сябе, што адчуваюць яны

Вельмі добры, пазітыўны, арыгінальны фільм пра Каханьне.
Тут паказаны ўсе рысы каханьня у розных гісторыях розных людзей. Каханьне можа прыносіць радасьць, боль, сьмех, шчасьце, пакуты, але без яго нельга. Фільм можна глядзець шмат разоў і ен не надакучыць. Адзін з лепшых фільмаў пра каханьне, што я бачыў

За апошнія годы адзін з найлепшых фільмаў.
Усе перажываньні галоўнага героя спачатку крыху незразумелыя, але цяжкасьць і сум, з якімі мы бачым Смита, пераджаюцца і нам.
Зьнята якасна, згуляна выдатна, сюжэт захоплівае - глядзець вельмі цікава, а канчатак, кульмінацыя проста забівае - сядзіш спустошаны і не ведаеш што рабіць, як у трансе, і выбівае сьлязу

Вельмі вяселы, добры, цікавы мульт, які прымушае хапацца за жывот ад сьмеху і стрымліваць сьлезы ад суму. Тут есць усе: і радасьць, і боль, жарты, і малюначкі, якія прымушаюць прызадумацца.
Мульт хутчэй для дарослых(як у апоўні час і бывае), але сядзеўшы побач з дзецьмі, сам амаль што не пераставаў сьмяяцца

Гэта тый момант, калі і першая, і другая, і трэцяя часткі амаль што не адрозніваюцца. Не адрозніваюцца па якасьці, сэнсу, складу. Па сутнасьці тут мы маем працяг "мыльнай" оперы мінулых частак. Здаецца, што ўжо можна выдумаць? Але стваральнікі мульта гэта зрабілі, і, трэба адзначыць, у іх гэта атрымалася вельмі добра: сьмяяліся ўсе, і дзеці, і дарослыя.
Мульт кранае даволі важкія тэмы для кожнага: каханьне і сяброўства, у тый жа час не губляючы свайго легкага настрою: меладраматычныя замалеўкі вы і не ўбачыце, калі пажадаеце, а будзеце проста сьмяяцца амаль што ўвесь сэанс і выходзіць пасьля прагляду з кінатэатру з незыходзячай ўсьмешкай на твары
Гэты твор здаецца аднолькава карысны і дарослым, і дзецям

Дзіўны, цікавы, вельмі моцны і ў тый жа час цяжкі фільм. Пасьля прагляду застаюцца супярэчлівыя ўраджаньні, застаецца мацнейшае жаданьне нешта зьмяніць: зьмяніць сабе, мір навокал, свае асяроддзе.
Скончыўшы прагляд сядзіш і думаеш. Думаеш, думаеш, думаеш... А думкі не атрымліваецца сабраць у нешта пэўнае. Цяжкі для аналізу, але карысны для галавы фільм

Выдатны фільм, які цяжка глядзець і не плакаць, калі ты на самой справе ведаеш, што такое каханьне, што такое страціць чалавека, які для цябе значыць значна больш за свае жыцьце, за каторага ты гатовы аддаць гэтае жыцьце. Фільм паказвае, як важка цаніць тую(таго), хто побач з табой, бо яе раптам можа не стаць, а ты так і не пакажаш ёй, што яна для цябе, што ты для яе; не скажаш і не зробіш, што жадаў, але потым будзе позна...
Усе мараць ці марылі вярнуць што-небудзь калі-небудзь назад: змяніць, зрабіць інакш, забыць, узгадаць, ажыцьцявіць задуманае. Вельмі цікава глядзець на тое, што гэты шанец можа быць.

Фільм здаецца зачапіў за жывое: гледзячы яго немагчыма было не пранікнуцца пачуцьцямі разам з героямі, перажываньні іх рабіліся фактычна нашымі. Фільм паказвае якім добрым, чыстым, шчасьлівым можа быць каханьне, як яно можа прыносіць столькі радасьці, што нават не заўважаеш нічога навокал, але... Гэтая радасьць, гэтае імгненьне можа змяніцца, раптам знікнуць і не вярнуцца. І так важка цаніць і берагчы гэтае імгненьне. І спяшацца, спяшацца кахаць, бо можна і спазніцца, і ніколі сабе гэта не выбачыць...
Падчас прагляду амаль што немагчыма стрымліваць сьлезы, а гэта і не трэба.
За сапраўдныя пачуцьці ніколі не бывае сорамна